In de arbo en de regulier arbeidswet- en regelgeving staan voorschriften wat wel en niet mag. Ik zeg mag omdat dit makkelijker schrijft. Maar in de praktijk kom je dan wel eens zaken tegen die anders uitpakken. Of voor onverwachte zaken die je dan toch weer dient aan te pakken en/of op te lossen.

Zoals het volgende voorbeeld uit mijn eigen ervaring:

Rookvrije werkplek

Iedereen heeft recht op een rookvrije werkplek. dat moge duidelijk zijn. Maar wie maakt dan de rookruimte schoon als de enige schoonmaakster dit weigert? Ook zij heeft recht op een rookvrije werkplek! Dus gaat zij die ruimte niet in omdat deze blauw van de rook ed ziet. Dus een probleem want je kunt haar niet dwingen om deze plek schoon te maken. Werk weigering is het ook niet omdat iedereen recht heeft op een rookvrije werkplek. Een mogelijkheid zou zijn om de dame dan te voorzien van een NASA ruimtepak met ingebouwde zuurstof voorraad ed of een vol gelaatsmasker met zuurstof voorziening.

Technisch zou je wel met het boekje in de hand een oplossing kunnen verzinnen, maar in de praktijk val het dus vaak tegen. Zoals met zoveel wet- en regelgeving dat verzonnen is achter een bureau ergens in Den Haag.

Lastige zaak

Want iedereen moet formeel een goed gekeurde RI&E hebben. Dus als deze uitwijst dat er een gevaar is, moet je dat aanpakken. Nu is dit een bottleneck voor schoonmaakbedrijven omdat zij altijd uithuizig zijn. Zij werken bij de klant op locatie. En als de OR of de directie daar na overleg een rookhok beschikbaar stelt voor hun rokende werknemers, wie is dan het schoonmaakbedrijf die daar wijzigingen moet voorstellen om zodoende dit hok schoon te maken.

Want de klant richt de werkplekken op zijn locatie in om daar hun core business uit te oefenen. En dan komt een externe partij daar bezwaar tegen maken omdat hun RI&E iets anders zegt. Doorgaans prevaleert de RI&E van de klant conform de gesloten overeenkomst tussen partijen.

En daar komt een mogelijk vervelend staartje om de hoek kijken, ooit