Werkdruk is een vorm van psychosociale arbeidsbelasting (PSA). De oorzaken verschillen per sector en per organisatie. Mogelijke gevolgen van PSA zijn psychische klachten, overspannenheid en burn-out, maar bijvoorbeeld ook vermoeidheid, concentratieproblemen, hartklachten of klachten van het bewegingsapparaat.

Wat de een werkdruk noemt, noemt de ander lekker druk werk. Is werkdruk dan een gevoelskwestie?  

In elke werksituatie zijn er energiegevers (motiverende factoren) en energievreters (stressbronnen). Beide zijn eigenschappen van het werk en zijn objectief meetbaar. Daarnaast zijn er energiebronnen in de persoonlijke sfeer. De verdeling tussen die drie bepaalt of je wel of niet werkdruk ervaart. Dat is voor ieder mens anders.

Werknemers in vergelijkbare functies, werkend op dezelfde afdeling en met dezelfde leidinggevende zullen altijd verschillend reageren op energievreters en energiegevers in hun werksituatie. Elke persoon gaat op een subjectieve manier om met de werksituatie, afhankelijk van de eigen capaciteiten (belastbaarheid). Hierdoor is het dus mogelijk dat persoon x bij het verrichten van bepaalde werkzaamheden werkdruk ervaart, terwijl dit voor persoon z niet geldt. De belastbaarheid verschilt per individu.

Conclusie

Daarmee gelijk de conclusie dat als er gesproken wordt over werkdruk of te hoge druk, dit in mijn beleving een subjectief begrip is. Ik zelf ben in mijn 1ste baan in een restaurantkeuken begonnen als kok. Ook als leerling draaiden wij gewoon mee en werden volwaardig belast. Ik heb toen nooit iemand in mijn klas en/of werk horen klagen over werkdruk of lange dagen.

Nu 30 jaar later kunnen de leerlingen het niet aan in de keuken vanwege de werkdruk. terwijl er m.i. niets veranderd is in hoe een keuken werkt en draait. Maar daarmee wil ik het niet bagatelliseren overigens. Maar zou het zo kunnen zijn dat werkdruk maar al te vaak wordt aangegrepen als argument voor iets anders?

Beloning

Stel, iemand werkt 32 uur en klaagt over werkdruk. dan is € 100,00 bruto per maand in mijn ogen niet de oplossing. Maar als we dan afspreken dat die persoon het werk in 38 uur mag doen ipv 32, moet er een deel werkdruk afvallen. Dat gezegd hebbende, is de invoering van de ALV van jaren geleden iets wat nu tegenwerkt in onze arbeid.

Of is het zo dat men meer “vrije” tijd wil hebben maar wel het fulltime inkomen om zodoende de vrij tijd te kunnen betalen?