Ik ben nog old school opgeleid in diverse takken van de schoonmaakbranche. Zo ook het Vak Glazenwasser. Op houten ladders met een puts, een handveger, natuurzeem en koperen wisser werd ik onder toeziend oog van een vakman opgeleid tot glazenwasser. Inwassers en koppels bestonden al een tijdje maar mijn leermeester wilde er niet aan. Eerst zo leren, en als ik zeg dat je het kan, gaan we verder. Zijn woord was jouw diploma. Als je ergens kwam en men vroeg waar je het geleerd had, noemde je de naam van je leermeester en in de branche wist iedereen gelijk wat je kon.

Vakmanschap

Vakmanschap betekende niet dat je niet ging vallen. Daar moest je altijd rekening mee houden. Maar dat leerde je wel snel als je bovenaan een houten 3 x 14 stond, en iemand liep tegen je ladder aan. Of als ineens de zonneschermen open gingen. Maar ook waar, we liepen net zo makkelijk en soms nog liever over smalle vensterbanken, want dan was je sneller klaar. Ik zie nu nog wel eens op FB fotos en films staan waarvan ik anno nu moet zeggen dat het gevaarlijk is, terwijl ik het zelf 20 jaar geleden ook deed. Voortschrijdend inzicht noemen ze dat

Heden

Ik kom nu mensen tegen die het beroep glasbewassing uitvoeren, maar geen idee hebben hoe een ladder eruit ziet, spreekwoordelijk dan. Laatst was ik op een klus waar een kleine steiger opgebouwd moest worden. Navraag leverde op dat de persoon in kwestie ervaring had met steigers. Maar bij het opbouwen erachter komen dat hij kamersteigers bedoelde.

En hoe deze man stond te kijken dat als ik het pakweg 10 jaar geleden deze klus met behulp van een ladder zou hebben gedaan. Hij kon zich er geen voorstelling van maken. Natuurlijk is het niet zo dat op basis van deze ervaring iedere glazenwasser ineens niet meer weet wat een ladder is en hoe deze te gebruiken is.

M.i. is het vak Glazenwasser een beroep met veel specialismes. Want werken vanaf een ladder is heel wat anders dan werken vanuit een gondel. Telewassen is leuk, maar er is nog zoveel meer! Glazenwassers kunnen ook de technische conditie van uw gebouw in de gaten houden als zij op hoogte werken. Zij zien scheuren in naden en kieren gemiddeld 4 keer per jaar. Doe daar iets mee.

Opleiding

Er is een cursus genaamd Glazenwassen bij de SVS. Reeds eerder heb ik de mening geventileerd at deze cursus de naam Veilig Werken op Hoogte moet hebben. Echt, je leert alles over Veilig Werken op Hoogte. Maar hoe je nu een raam netjes reinigt, hoe je de verschillende glassoorten kan herkennen en hoe je omgaat met kozijnen ed wordt niet gedoceerd. Jammer vind ik dat. Want zet nooit een glasschraper op brandvertragend glas. Dan krijg je onherroepelijk diepe krassen in het glas. Let ook op met folie beklede ramen, of wat je tegenwoordig nog wel eens ziet, gewrapte kozijnen.

Ik zou primair eerst de mensen leren hoe je een raam wast. Met verschillende gereedschappen. Met verschillende trekkers, sponzen, zemen en microvezel doekjes. En dan pas de hoogte in. Want de klant wil schone ramen. Daar betaald hij voor. En er is een bekend voorbeeld van een gebouw in Rotterdam waar de gondel al 2 jaar kapot was. En de AI toestemming gaf om met touwen (rope-acces) het glas te wassen. Ervaren klimmers abseilde naar beneden en waste de ramen. Beneden aangekomen vonden zij het een succes. Echter, de voorzitter vroeg wanneer ze ramen nou eens gingen reinigen want ze waren nog steeds vuil. Ik heb de glazenwasser gesproken die deze klimmers uitleg gaf. Maar na een kwartier gingen de klimmers al over de reling. Want het was simpel en zij snapten het. Resultaat is beschreven.

Ik ben bang dat de ervaren vakman glazenwasser een zeldzaamheid gaat worden in Nederland. Net zoals zoveel beroepen waar mensen met hun handen werken. Ik zou dan ook willen pleiten dat we de Ambachtschool weer terug haalde of op de LTS nog meer tijd, geen 4 maar 5 jaar aan een opleiding besteden.