Het hele land valt nu over de deal die de overheid maakte met een ondernemer. Enfin, u mag er van vinden wat u wil, maar daar wil ik het niet over hebben. Wat mij namelijk het meest verbaast is hoe makkelijk deze deal tot stand is gekomen. Ik zoom nu ion op deze bijkomstigheid. iedereen in Nederland die wel eens een aanbesteding met de overheid heeft gedaan, moet in dit geval het zwart voor de ogen hebben gehad.

Het Lange Pad

Als de overheid besluit to het aanbesteden van een dienst of inkoop, gaat daar een traject van circa een half jaar zomaar aan vooraf. Dan worden partijen in de mogelijkheid gesteld te ruiken aan deze aanbesteding. Daarna mogen zij aangeven wel/niet mee te kunnen of willen doen. Dan komen er gesprekken en/of schouwen. men verwacht van de leverancier tal van Keurmerken, diverse inschrijvingsbewijzen, Accountantsverklaringen en diverse VOG’s.

Dan mag men aan de offerte beginnen. Lijvige boekwerken getooid met allerlei informatie worden ingezonden. Dan volgt er weer een traject van bestuering waarin partijen alsnog kunnen afvallen en uiteindelijk volgt gunning. Dan start de leverancier op en wordt de dienstof levering in gang gezet. Daarna volgen natuurlijk diverse steekproeven of inspecties.

Mondkapjes

Nu de overheid in een crisis zat en snel moest handelen, was bovenstaande niet van toepassing vanwege de urgentie. Ik kan daar alle begrip voor opbrengen. Maar dat de overheid nu alle regels ed overboord gooide, is mij wat te gortig. Er werd hier niet over klein geld gesproken maar over 100 miljoen euro. En daar mag je best even naar kijken m.i. De drek die ni bovenkomt had voorkomen kunnen worden.

Ja, ik vind de overheid tekort geschoten in haar zorgplicht. Op een deal van 100 miljoen werd circa 19 miljoen bruto verdiend door de betrokkenen. Grof gezegd 20%. In een aanbesteding met de overheid 20% overhouden. Ongelooflijk.

Misstanden

Hier zit iets grondig scheef, en niet alleen aan de kant van de leverancier!