Een veelbelovende start gaat u misschien denken. Het is menigeen mogelijk opgevallen dat de ledenaantallen van vakbonden al jaren terug lopen. Het huidige ledenaantal kenmerkt zich door sterke vergrijzing. Nu vertegenwoordigen alle vakbonden nog maar een procent of 10. En dat is dan wel degene die namens werknemers aan de cao tafel zit.
Men zou denken dat ik als werkgever blij zou zijn met het verdwijnen van de vakbonden. Dat is niet helemaal juist. Ik ben niet blij met het verdwijnen van een gedegen vertegenwoordiging van werknemers. Ik kan mij wel voorstellen dat het verdwijnen van een vakbond in haar huidige vorm mij geen nacht laat wakker liggen.
Ik wil hier pleiten voor een sterke werknemers vertegenwoordiging. Om een goede cao en of andere afspraken te maken heb je tenminste twee partijen nodig. Dus steun ik een dergelijke organisatie die zich daar voor wil inspannen. Maar dan niet zoals nu gedaan wordt maar eerder in het kader van SieV, vertegenwoordiging voor personeel. Een partij die zoals dat heet out-of-the-box kan en wil denken zonder last deze last heeft van een verleden of tradities. Een partij die ook onderzoekt wat de werknemers, al dan niet gesorteerd naar branche, willen. Die kijkt naar de knelpunten en bij die zaken met een oplossing komt. Die opkomt voor de rechten, maar dan ook voor de plichten van de werknemers. U kunt nu denken dat ik wat zit te fantaseren, maar volg mijn verhaal nu eens over 15 tot 20 jaar.
Hebben we dan in onze branche dan nog wel een cao? Hebben we dan de facilitaire cao die SieV al een tijdje proberen in de markt te zetten. Of hebben we meer overleg met een werknemers vertegenwoordiging die meer weg heeft van een OR dan een vakbond.Mensen werken geen veertig jaar meer voor de baas om dan gelijk met pensioen te gaan met een goeden horloge van de baas. De werknemers markt verandert in een rap tempo. Sociaal leven en vrije tijd worden steeds belangrijker. Kinderen, sport, leisure en zelfs mantelzorg nemen steeds meer een belangrijkere rol in het dagelijks leven in. Daar moeten werkgevers dan mee om zien te gaan. Dat betekent veel flexibiliteit, kortere of andere werktijden. Onze huidige cao is in beton gegoten en kan daar niet mee omgaan.
Wij moeten nu als werkgevers en werknemers gevolmachtigden onze blok naar de toekomst richten. Wat gaat die ons brengen, Hoe ziet dat eruit? Voor mij betekent dat onder andere het loslaten van bepaalde verworvenheden, zekerheden en tradities. Maar ook het veel beter communiceren en vast leggen van de gemaakte afspraken. Ik zie het er nog wel van komen dat schoon maakbedrijven uit de top 10 het opportuun vinden om te gaan voor een eigen bedrijf cao. Hier kunnen zij veel meer met hun werknemers schakelen naar een win-win situatie.Maar als zij dat zouden doen, valt de bodem uit onze cao. Want als de grote 10 een eigen cao er op na houden en dus 85% van de markt anders benaderen, zitten wij met een rigide cao waar we de strijd met hun verliezen. SieV maakt zich dus sterk om te komen tot een speelveld waarin afspraken met een werknemers vertegenwoordiging een afspiegeling vormen van de tijdsgeest.
En dus niet aan tafel moet horen hoe de schoonmaaksjeiks hun personeel uitperst om hun zwembaden te vullen en hun dikke Mercedes te kunnen rijden. Want bij deze kretologie slaan bij mij de stoppen door en ben ik gelijk klaar.